Look -Out daar komt Veendam.
In 1894 richtte de jeugdige Carel Herman Steenhuisen met andere voetbalvrienden en klasgenoten van de HBS in Veendam de voetbalclub Look-Out op. De voetbalsport, die in Engeland al floreert, krijgt ook Nederland en Veendam in de greep met veel Engelse termen in het begin. De Veendammer jongeren hebben zelfs hun clubje een Engelse naam gegeven terwijl steeds meer HBS-scholieren zich aan dit voor velen nog vreemde balspel wagen. “Aanvankelijk speelden we alleen onderling op ’t Vosje” schreef ooit Carel Steenhuisen in een brief. We waren gekleed in blauwe trui met rode sjerp, schuin over de schouder. witte broek, rood gebiesd en vergeet niet ook een blauwe calotje met de clubnaam: Look-Out.
Op het land van de beide Joodse broers Marcus (veehouder) en Philippus (slager) Bendik werd letterlijk de grondslag gelegd van de voetbalvereniging. Vader Bendik was 32 jaar raadslid in de gemeente Veendam en werd bij zijn afscheid geridderd. Zijn zoon Philippus bestierde een slagerij naast het postkantoor, later bekend als het kruidenierswinkeltje van Mooibroek. In 1900 neemt de club voor het eerst deel aan de voetbalcompetitie, georganiseerd door de Noord – Nederlandsche Voetbalbond. Maar deze “boerenbond” gaat al snel ter ziele en de competitie dus ook. Clubs uit de regio spelen nu zogenoemde seriewedstrijden tegen elkaar. Look-Out en een andere Veendammerclub Vitesse, fuseren in 1905.
De fusieclub speelt verder onder de naam Look-Out. De naam werd bij de geboorte van prinses Juliana veranderd in P.J. Veendam. De twee letters vervielen al vrij snel. Voor het seizoen 1912/1913 stapte de vereniging over naar de landelijke NVB. In 1919 werd gefuseerd met de lokale concurrent Jupiter en is sprake van VV Veendam. Het clubtenue werd een Geel shirt, zwarte broek, gele kousen.
Veendam ‘vliegt’ erin en pakt de regiotitel Noord.
Vanaf 1916/1917 speelt de club als v.v.Veendam in de 1e klasse Noord. Vele jaren volgen zonder opvallende prestaties tot aan 1929. Zowel in het seizoen 1929/1930, vlak achter het Groningse Velocitas, als in 1930/1931, opnieuw achter kampioen Velocitas, zitten de geel-zwarten dicht tegen het kampioenschap aan. Dat jaar krijgt de selectie voor het eerst een trainer, de Poolse oorlogsvlieger Doboszinsky. Hij werkte in de week als opzichter in de aardappelmeelfabriek van DWM in Veendam. Hij hamert op snelheid. “Es muss sein wie ein Pistolschuss,” luidt zijn credo. In het seizoen 1931/1932 wordt dan uiteindelijk het eerste kampioenschap behaald in het bijna veertigjarige bestaan. Na jaren van suprematie van het Groningse Be Quick en Velocitas is aan die reeks een einde gekomen. Na een spannende strijd worden de groen-witten op één punt afstand gehouden. Voor maar liefst 15.000 toeschouwers op de Groninger Esserberg winnen de Veendammers met 1-0 van rivaal Velocitas door een goal van Luut v/d Werf. Veendam werd voor de eerste maal kampioen van de hoogste klasse, de 1e klasse Noord en doorbreken de hegemonie van de Stadjers.
In de nacompetitie om de landstitel heeft Veendam het heel zwaar. Van de acht wedstrijden werd er eenmaal gewonnen en wel verrassend uit bij PSV uitslag 0-2 met doelpunten van Gort en Lude v/d Werf. Een week later nam PSV in Veendam met 0-4 revanche. Op 3 april 1932 speelt Veendam thuis tegen de latere landskampioen Ajax, uitslag 1-9.
Met een doelsaldo van 7 voor en 34 tegen werd een mooi seizoen toch een beetje in mineur afgesloten. Een voorzichtige conclusie voor Veendam mag zijn, dat er een groot verschil bestaat tussen de Noordelijke 1e klasse en de rest van Nederland. Topscorer werd Boomsma met vier goals. Tip voor de KNVB: Drie maanden nacompetitie is wel erg lang.
Sportpark De Langeleegte.
Oorspronkelijk speelde men op het veld aan de Grote Vaartlaan. Vanaf 1931 is de naam het Sportveld ‘t Vosje aan de Langeleegte. Vervolgens werd na 1945 Sportpark De Langeleegte (maximale capaciteit 13.000, huidige capaciteit 6.500) in gebruik genomen. Grondlegger van sportpark is directeur Eikenhorst van dienst gemeentewerken. Het Sportpark wordt geopend door de Groninger dr. Sicco Mansholt minister van Landbouw, Visserij en Voedselvoorziening. Hij was met zijn 37 jaar de jongste minister.
Werknemers in de zogenoemde DUW-regeling hebben het sportpark aangelegd. Men sprak vroeger over ” Het is Langeleegte weer”. Spelers zeiden vaak, komende naar de veenkoloniën, dat ze het idee hadden dat Siberië de bestemming was. Uren in de bus door almaar verlatener ogend en kouder wordend veenland. De naam leegte heeft echter niets te maken met een kale vlakte: Leeg refereert in het Gronings aan ‘laag’. De weg van Groningen naar Veendam voert door laagveen, daar waar predikant Anthonie Winkler Prins zijn encyclopedie schreef en bij velen in de boekenkast stond, en oprichter van de Hoge Burgerschool is.
In 1938 bereikt de club het trieste nieuws dat mede-oprichter van Veendam en erelid Carel Steenhuysen, op 58 jarige leeftijd is overleden. Carel die zich als tandarts in Amsterdam vestigde mocht wereldkampioen schaken Max Euwe en radioreporter Han Hollander tot zijn patiënten rekenen. Opnieuw volgen er vele jaren na 1932 in de hoogste Noordelijke 1e klasse waarin Velocitas en Be Quick afwisselend de sterkste elftallen hebben en Veendam daar vaak net onder zit.
Clubicoon Jaap Woltjens: Veendam kleurt Oranje.
Voor de eerste en tot nu toe enige keer komt er een speler van Veendam uit voor het Nederlands elftal. We schrijven 1936 als het Nederlands elftal gaat spelen tegen Nothingham Forest. De Engelsen winnen met 1-0. Veendammer linksbuiten Jaap Woltjes valt in voor Ajacied Anderiessen. Een week later speelt hij samen met o.a. Kick Smit en Bep Bakhuys in het Nederlands B elftal tegen Southend United. Hoewel de radiocommentator de linksbuiten prijst, oordelen de landelijke kranten anders over het debuut van Woltjes die 1 x scoort. Na nog een enkele training bedankt de Veendammer voor Oranje. Het reizen en zijn werk dwingen hem daartoe. Omdat het hier ging om een semi-interland is Jaap Woltjens niet opgenomen in de KNVB statistieken. In de wedstrijd Noord Nederland – Noord Duitsland op 3 mei 1931 stond Jaap Woltjes opnieuw in de opstelling vermeld. Vele Veendam spelers zouden overigens voor het Noord-Nederlands elftal spelen zoals Siewerd Snijders en Jan Blijham. Overigens speelt zijn broer, de linkshalf Immo Woltjens, ook bij Veendam.
Voetballen tijdens de 2e wereldoorlog
Het voetbal in Nederland ging tijdens de oorlog gewoon door en betekende niet het einde voor het Nederlandse voetbal. De cijfers laten juist het tegendeel zien: naarmate de bezetting voortduurde groeiden zowel de actieve als passieve belangstelling voor sport in het algemeen en het voetbal in het bijzonder. Zo laat het ledenaantal van de NVB (de bezetter verbood de koninklijke eretitel) tijdens oorlogsjaren duidelijk een groei zien. Veel mensen zijn verbaasd als ze horen dat er tijdens de oorlog werd gesport. Het blijkt vooral een manier om te ontspannen en zorgt voor afleiding en onderling contact in deze jaren van onderdrukking, verzet, joden vervolging, armoede en honger en oorlogsellende. Vanwege de dreigende oorlog besloot de KNVB in het seizoen 1939-1940 om te spelen in noodcompetities. Langzaam maar dwingend sluipt de Duitse tirannie de voetbalsport binnen. Het begint met het buitensluiten van medeburgers tot het afvoeren naar concentratiekampen.
Inmiddels kennen we de gruweldaden die daar zijn gepleegd en ook niet voorbij gegaan zijn aan Veendam. Zo zijn er bijvoorbeeld 170 Joodse inwoners op transport gezet en vermoord in de gaskamers. Daaronder de eerder genoemde familie Bendik die er mede voor hebben gezorgd dat Look Out/ vv Veendam in de begin jaren een speelveld ter beschikking kreeg. Voor de kruidenierszaak naast het postkantoor in Mooibroek zijn in 2015 de eerste twee Stolpersteine geplaatst door nabestaanden. Deze familie van de vermoorde familie Bendik hebben nog steeds contact met SC Veendam. In het Dagblad van het Noorden verscheen op 18 november 2015 een artikel over Oud-burgemeester Johan Anne Hoogkamp. Hij was van 1939 tot aan zijn pensionering in 1963 burgemeester van Veendam en zou tijdens de oorlog een dubieuze rol hebben gespeeld. Volgens enkele inwoners van Veendam, Vereniging Kinderen van Verzetsdeelnemers 1940- 1945 en Centraal Joods Overleg (CJO), ondertekende de oud-burgemeester opdrachten om Joden uit Veendam te laten deporteren en werd daardoor medeverantwoordelijk voor de dood van velen.
Sinds mensenheugenis in de 1e klasse
Sinds 1916 speelt vv Veendam onafgebroken in de hoogste noordelijke klasse en er zijn maar weinig verenigingen die dit hebben kunnen evenaren. Echt spectaculaire uitslagen zitten er niet bij behoudens het kampioenschap van 1932. Ook in de oorlogsjaren zien wij de club meestal in de middenmoot van de 1e klasse maar ook dat is een prestatie van formaat. In de bekercompetitie weet men slechts een enkele keer de 1e ronde te overleven. Zo werd Zwartemeer in mei 1943 thuis met 2-0 verslagen om vervolgens de eer met 1-3 aan HSC uit Sappemeer te laten. Een seizoen later werd thuis Be Quick uit het toernooi geknikkerd. Voor deze Groningse derby, in het voorjaar van 1944 was natuurlijk veel belangstelling en brengt het iets extra’s buiten en binnen het veld. Onder druk van de geelzwarten kopte Westerink de 1-0 in eigen doel. Na de rust wordt de voorsprong uitgebreid door een slimme lob van Kap en is het 2-0. Een week later komt Go Ahead op bezoek en zet Veendam met 1-7 terug op haar veengrond. Dit was andere ( Deventer) koek.
Grote onderlinge ‘Noordelijke’ concurrentie.
Dieptepunt is de degradatie naar de 2e klasse in het seizoen 1947/1948 .
In 1950 storten de leden allemaal tien cent per week extra in de clubkas om voor het eerst een “echte” trainer te kunnen aanstellen. Het wordt Wim Vaal die twintig jaar eerder ook al in beeld was. In Exloo verliest Veendam voor 11.000 toeschouwers met 1-0 van Zwartemeer en mist daardoor het kampioenschap van de tweede klasse. Door een 4-1 zege op Asser Boys wordt Veendam in 1953 kampioen van de tweede klasse. Er volgen promotiewedstrijden. Underdog Oosterparkers wint en promoveert naar de eerste klas. Veendam verlaat het veld bij het zwembad, omdat de nieuwe velden op het sportpark De Langeleegte klaar zijn.
Veendam recht de rug en in 1954 weet het wederom de titel te pakken. Hoewel nog niet in topvorm weten de noorderlingen op 16 mei door treffers van Jan Walburg en Lucas Rosies te winnen van aartsrivaal VV Muntendam en met 2-0 opnieuw kampioen te worden. In promotiewedstrijden tegen Zwartemeer en Velocitas bekronen de Veendammers het kleurrijke geel-zwarte jaar. Oost-Groningen krijgt eindelijk weer eens een representant in de 1e klasse.
De KNVB laat haar verzet tegen betaald voetbal varen.
De KNVB start in het najaar van 1954 overhaast een profcompetitie. Vele oude verenigingen en nieuw ontstane prof-clubs waren inmiddels gestart met de eerste betaald voetbalcompetitie van Nederland. Dit gebeurde onder de vlag van NBVB, een door tegenstanders ook wel de ‘wilde bond’genoemd. In dat najaar lopen er twee prof-competities synchroon. Die van de KNVB en van de NBVB.
Veendam begint in september aan het KNVB profavontuur die maar twee maanden duurt. Overleg tussen beide voetbalbonden eindigt in een overeenkomst waarbij de KNVB alle eisen moest inwilligen en haar uitstaande straffen moest cancelen. Vanaf november waren alle oud- internationals weer welkom bij het Nederlands elftal. Vele topspelers die voor het geld al naar het buitenland waren gevlucht werden als ware helden gezien. Na jarenlange oppositie tegen het betalen van voetballers, op straffe van uitsluiting, moest de koninklijke bond uit Zeist haar conservatieve houding laten varen. Bang als ze was om de totale controle over het voetbal te verliezen. De NBVB werd opgenomen binnen de KNVB en de lopende competities stilgelegd. Tachtig voetbalclubs krijgen een licentie en worden willekeurig verdeeld over vier 1e klassen. Op 28 november wordt er gestart met de eerste algemene profcompetitie van de KNVB.
1954: Een mooi en een hectisch jaar.
Al met al is 1954 voor Veendam een bijzonder jaar. Er was het kampioensfeest, daarna het promotiefeest maar ook het 60-jarig bestaan van Veendam. Maar wat het jaar nog meer bijzonder maakt is het besluit van 103 van de 118 leden om voor het betaalde voetbal te stemmen. Dit tijdens een vergadering in hotel Java aan het Prins Hendrikplein. Aan dit ‘dappere’ besluit hangt wel een financieel plaatje. Zo is men akkoord met een spelers premiestelsel: 15 gulden voor een gewonnen wedstrijd, 10 gulden voor een gelijkspel en 5 gulden voor een nederlaag. Voor de training (drie maal per week) wordt per keer 5 gulden betaald. De KNVB eist ook dat semi-profclubs 50.000 gulden borg neertellen voor de licentie. Oud speler Hein Schmitter gaat de boeken in als allereerste trainer van Veendam in het betaalde voetbal
Een ongewis avontuur kan beginnen.
Veendam start het seizoen 1954/1955 in de 1e klasse A. Op 28 november begint de betaaldvoetbal competitie. Veendam verliest met 4-1 van NAC Breda. Jan Walburg scoort het enige Veendam doelpunt en dus de eerste in het profvoetbal voor de Veenkolonialen. Veendam eindigt het seizoen op de voorlaatste plaats. Net voor Go Ahead met 14 punten uit 26 wedstrijden en met en doelsaldo van 38 voor en 85 tegen. Video uit het fotoarchief v.v. Veendam jaren 1954/1955.
1956: Herindeling betaaldvoetbal
De KNVB besluit op grond van de ranglijst 1955/1956 het voetbal te reorganiseren. Naast de Eredivisie worden de clubs verdeeld over een 1e divisie A en B en een 2e divisie A en B. Ondanks dat Veendam de laatste 12 wedstrijden ongeslagen blijft en zelfs de laatste thuiswedstrijd met 4-0 van AGOVV wint, ‘degradeert’ de club naar de 2e divisie A. Veendam haalt 29 punten uit 26 wedstrijden. De entree prijzen worden verhoogd en met trots kan de club melden dat er geen tekorten zijn. Er zijn dertien thuiswedstrijden aan De Langeleegte geweest en daar zijn in totaal 30.303 toeschouwers op afgekomen.
1959: Promotie naar de 1e divisie.
Door mooie resultaten weet Veendam aan het eind van de periode 1958/1959 op een tweede plaats te eindigen. Onder leiding van trainer Wim de Bois promoveert de Geel-Zwarte formatie achter kampioen Go Ahead uit Deventer naar de 1e divisie. Het is ook het jaar dat provinciegenoot Oosterparkers terugkeert naar de amateurs. Er ontstaat ook enige onrust bij het bestuur in verband met plannen in Muntendam om een volledige beroepsclub te stichten. Deze zou de naam profclub De Veenkolonialen gaan heten. Muntendam bied zelfs een veld te huur aan voor 1000 gulden per jaar.
De Langeleegte wordt hartverwarmend
Seizoen 1962/1963 start met een nieuwe trainer te weten Karel Bonsema. Hij is afkomstig van GVAV en neemt ook Be Kuiper mee. Het is ook het jaar dat Veendam als eerste een proef neemt met een verwarmde zittribune. De eerste overkapte staantribune van de club wordt tegen DHC uit Delft 1-1 voor 5000 toeschouwers in gebruik genomen. Oranje doelman en international Frans de Munck is de absolute uitblinker in de competitie. Abe Lenstra komt met Enschedese Boys voor 8000 toeschouwers niet tot een overwinning in Veendam en Max Rosies die 20 jaar voor Veendam heeft gespeeld en geen wedstrijd heeft gemist, trekt zich terug uit de wedstrijdsport. De meest opmerkelijke gebeurtenis dat seizoen is de wedstrijd Enschedese Boys – Veendam. De einduitslag is 5-5 waarbij Veendam een achterstand van 4-0 weet om te zetten in een gelijkspel. De kranten kopten vol ongeloof waarbij Jan Hoekema de uitblinker is.
Clubicoon Max Rosies: Twintig jaar onafgebroken Veendammer.
Marcus Max Rosies, geboren op 30 augustus 1926 te Veendam, speelde tussen 1944 en 1963 onafgebroken in de selectie op de Langeleegte en werd een boegbeeld bij de Veendammers. Max werkte vele jaren, hoe kan het anders, bij de aardappelmeelfabriek toen nog DWM aan het Oosterdiep. Later overgenomen door het AVEBE concern. Hij groeide op in een echte voetbalfamilie en bijna allemaal speelden ze voor de geel-zwarte formatie. Zowel zijn vader Egbert, als vier van de zes broers hebben in de Veendam selectie gespeeld. Hij was veertien jaar toen hij als aanvaller, in het geel-zwarte shirt voetbalde en kampioen werd in het eerste oorlogsjaar. In het eerste elftal speelde Max aanvankelijk op het middenveld, maar later verhuisde hij naar de verdediging waar hij de rest van zijn carrière zou blijven staan. Hij werd de opvolger van Immo Woltjes, een van de drie legendarische voetbalbroers.
Max was een betrouwbare verdediger, speelde als een gentleman en was nauwelijks te passeren. Daarbij is het opvallend, dat hij als stopperspil, zelden werd betrapt op een overtreding.
Op 16 juni 1963 kwam er abrupt een einde aan zijn imposante voetbalcarrière toen hij in de uitwedstrijd tegen Velox, een kaakfractuur opliep en in het ziekenhuis belandde. Zeer onverwachts in het voorjaar van 1963 kreeg Max een conflict met het bestuur. Voetbalvereniging Veendam verkeerde in een financiële crisis en meende haar kas te kort bij o.a. Max terug te kunnen halen. Dat viel verkeerd bij Rosies, die de bestuursleden vriendelijk een hand gaf en meedeelde dat hij per direct zou stoppen. Gelukkig is het niet zover gekomen en keerde het bestuur alsnog de rechtmatige fl. 2500.- spelersloon uit. Wel werd hem gevraagd zijn spelerstenue in te leveren. Iets wat hem vele jaren later zeer speet. Na zijn spelersloopbaan werd Max onder meer oefenmeester van de voetbalvereniging Wildervank. Zijn hele leven woonde hij samen met zijn vrouw in Veendam waar hij zeer op zichzelf leefde. Hij kwam zelden in de openbaarheid en zeker niet meer op de Langeleegte. Max had een grote vrees ontwikkeld voor mensenmassa’s. Op bijna 88 jarige leeftijd overleed Marcus Max Rosies op donderdag 28 augustus 2014. Bron: Willem Molema.
1964: Bekerwinst in beeld en geluid.
Veendam speelde op 9 februari seizoen 1963/1964 in het KNVB bekertoernooi de wedstrijd Volewijckers-Veendam. Het werd op het Mosveld in Amsterdam Noord een winstpartij van 2-3. Unieke video opname met commentaar van Felix Meurders bij de beelden. In de kwartfinale werd de club eruit geknikkerd met 0-2 door ADO.
Heen en weer tussen 1e en 2e divisie.
Veendam overleefde de eerste twintig jaar van het betaaldvoetbal samen met G.V.A.V. als enigen uit de provincie Groningen. Tot aan 1964/1965 speelt de vereniging in de 1e divisie zonder noemenswaardige uitschieters. Plots echter duikt de degradatiespook op en daalt de selectie met Excelsior uit Rotterdam af naar de 2e divisie. In die periode keert HVV ’t Gooi terug naar de amateurs. Het herstel wordt ingezet, onderleiding van trainer Evert Mur, in 1967 als Veendam op een vijfde plaats in de competitie eindigt. De eerste drie ploegen promoveren direct. De geelzwarten spelen een nacompetitie tegen HVC en Roda JC. Eindigen gelijk met HVC maar de KNVB hanteerde het doelgemiddelde uit de gewone competitie.
Eindelijk vast voet aan de grond in de 1e divisie.
In het seizoen 1967/1968 herneemt Veendam zich en stapt over de teleurstelling heen. Met nog meer energie en vastberadenheid nestelt het zich vlak achter kampioen Wageningen op een gedeelde tweede plek. Opnieuw moeten er beslissingswedstrijden worden gespeeld. Deze gaan om twee promotie plaatsen. Fortuna Vlaardingen – Helmond Sport 0-1, Helmond Sport – Veendam 5-1 en Veendam – Fortuna Vlaardingen 2-1. Door dit resultaat promoveren Helmond Sport en Veendam naar de 1e divisie en keert FC Hilversum vrijwillig terug naar de amateurs. Na twintig jaar is er eindelijk rust in de Veenkoloniën. VV Veendam zou een blijvertje zijn in de 1e divisie met dank aan de grondlegger Evert Mur.
In 1967 debuteert de zeventien jarige doelman Harry Drenth als opvolger van de geblesseerde Piet de Vries. In de KNVB bekercompetitie 1967/1968 reikt Veendam tot de kwartfinale. In de eerste ronde start Veendam in een poule met de Noordelijken Cambuur, Heerenveen en GVAV. Deze ronde wint Veendam mede door een 4-0 overwinning op Heerenveen met drie doelpunten van Rikkert Lacrois. In de tweede ronde is Rikkert opnieuw met drie doelpunten matchwinnaar nu op Willem II 3-1. In de kwartfinale wordt Veendam uitgeschakeld door ADO met 2-3. Na een snel opgelopen 0-2 achterstand herstelde Henk Meuken en Rikkert de stand vlak voor rust. Pas in de tachtigste minuut wist Piet Timmermans ADO aan winst te helpen. Dat ADO uiteindelijk via Go Ahead, ook de beker zou winnen door een 2-1 zege op Ajax is een pleister op de wond voor Veendam. Het was voor de Hagenaars de vijfde keer, in tien jaar, dat het tot de bekerfinale reikte, en nu pas is het de eerste maal dat het de beker omhoog mocht houden.
Voor het begin van het seizoen 1968/1969 nam de vereniging afscheid van de bewierookte trainer Evert Mur. Hij werd opgevolgd door de 26 jarige Leo Beenhakker die, aan het begin van een imposante carrière, tot 1972 de geel/zwarte selectie zou coachen.
1974: Het einde van semiprof vereniging VV Veendam.
Voorafgaand viert de vereniging in 1972 het 75-jarig jubileum van haar bestaan. Tijdens de viering werd er een film vertoond die een overzicht geeft van de historie van de voetbalvereniging Veendam. De lengte van dit unieke document duurt 33 minuten en is gemaakt door de Filmgroep Dubbel 8. In 1974 komt er een splitsing tussen betaald en amateurvoetbal. De amateurtak gaat verder onder de naam Veendam 1894 en het betaalde tak word SC Veendam (Sport Club Veendam). Na 80 jaar één vereniging te zijn is de splitsing op 22 mei 1974 een feit. Deze beslissing roept veel emoties op evenals het afscheidt van een groot aantal oud gedienden. Oud spelers zoals Pascal, Georg, Beuvink, Blijham en Nienhuis worden allen bedankt voor bewezen diensten waaronder niet de minsten.
SC Veendam gaat tijdens het seizoen 2012/2013 failliet.
Veendam speelt een goed 2012/2013 seizoen, echter steken de financiële zorgen wederom de kop op. Op 12 maart wordt net als in 2010 surseance van betaling aangevraagd. Op vrijdag 15 maart speelt Veendam thuis aan de Langeleegte tegen FC Oss en wint met 2-1 dankzij doelpunten van Opoku en Overtoom. Op maandag 25 maart wordt het faillissement uitgesproken. Veendam heeft nog acht dagen om in beroep te gaan en het benodigde geld van in het totaal 1,1 miljoen op tafel te krijgen. Verwoede pogingen met oud speler Henk de Haan als drijvende kracht mogen niet baten. Op 2 april verstrijkt het beroepstermijn, waardoor SC Veendam na 59 jaar uit het betaalde voetbal verdwijnt, behalve het clublied. Alle uitslagen worden door de KNVB geschrapt en de wedstrijden uit het seizoen worden als niet gespeeld beschouwd. v.v. Veendam 1894 speelt heden op amateur niveau onverminderd door.
